Piotrków Trybunalski - Pileckiemu

z naszego archiwum przed "Słowem Moderatora na 2016"

z naszego archiwum

Młodym przypomnę, że epitet ten (bon mot) nowa lewica wyjęła z przemówienia Józefa Piłsudskiego 1923 w 1945 i w formie plakatu nadała mu nowy oręż. (Że też KOD do plakatu w tych dniach nie sięga?)

Zawsze, gdy chodzi o nasze Miasto od 2004 r. przy okazji - wcześniej lewackiego oszołomstwa - w tym w szeregach AK - zwalczającego pomysł nadania imienia nowemu rondu jak i corocznych wyścigów przed pomnikiem-obeliskiem - zabieram głos.

Tak i w tym roku.

W 2010 wydawało się, że na trwającej w kraju fali przywracania znamienitej postaci Najjaśniejszej Rzeczypospolitej ostatnich czasów: Witolda Pileckiego - wskazanie, zrealizowanie w praktyce, kilka razy idei “wielu w jednym celu” będzie ruchem uzmysławiającym potrzebę pracy ponad różnice.

8 maja 1947 roku został aresztowany przez UB rotmistrz Witold Pilecki, bohaterski „ochotnik do Auschwitz”, który dał się schwytać Niemcom w ulicznej łapance, by zdobyć wiarygodne dane na temat zbrodni hitlerowskich oraz stworzyć konspirację wojskową wśród więźniów. Torturowany i oskarżony o działalność wywiadowczą został skazany na karę śmierci. Wyrok został wykonany 25 maja 1948 r.

z naszego archiwum 2011

Nasz Generał jest Rotmistrzem

Mowa o żołnierzu II Rzeczypospolitej z przepiękną, przebogatą biografią, w której może odnaleźć się większość polskich patriotów i polskich rodzin na przestrzeni kilku pokoleń. Jeśli, mój Czytelniku, znasz tę postać pobieżnie, bądź nie znasz jej, przerwij czytanie mojej pisaniny. Zajrzyj do internetu. Na dziesiątkach stron poświęconych Pileckiemu przeczytaj Raport Witolda, obejrzyj film o Rotmistrzu i... wróć do mojej refleksji na temat naszego Generała, który jest Rotmistrzem.

z naszego archiwum
Skazany na nieistnienie” – tytuł filmu Tadeusza Pawlickiego, poświęconego rotmistrzowi Witoldowi Pileckiemu, trafnie oddaje to, co spotkało pamięć o tym jednym z najwybitniejszych polskich bohaterów XX w. po wojnie. Socjalistyczna Polska Rzeczpospolita Ludowa „podziękowała” mu za jego zasługi pokazowym procesem, strzałem w tył głowy i wymazaniem z kart historii i ludzkiej świadomości na kilkadziesiąt lat. Dopiero w roku 1990 został zrehabilitowany i powoli przywracana zostaje pamięć o tym wielkim Polaku.

Trudno to wszystko opisać. Długo to święto żyło we mnie, a radość ze spotkań z cudownymi ludźmi, z którymi zarówno można walczyć z antypolonizmem a z drugiej strony do łez śmiać się z dowcipów, wcinając najlepsze w Krakowie lody gruszkowe - nadal w sercu drga.